Log posts 6

 

Στα χρόνια της χολέρας

λέει το μυθιστόρημα,

στα χρόνια του κορωνοϊού

είμαστε σήμερα,

στα χρόνια των εγκλεισμών-λοκντάουν

και των παραμορφώσεων,

όπου οι σχέσεις τεντώνονται σαν ελατήριο

και είτε πάλλονται

είτε σπάνε.

Η δική μας η Αγάπη 

μάλλον έσπασε

και αυτό δεν ξέρω

αν είναι για καλό ή κακό.

Πώς θα ζήσω τώρα χωρίς Εσένα;

Χωρίς το χαμόγελο και το χάδι σου;

ή μήπως όλα αυτά είχαν χαθεί πιο νωρίς και

ο ιός απλά τα ανέδειξε;

Αχ, αυτά τα ερωτήματα που στριφογυρίζουν και πάλλονται μέσα μου

και απαντήσεις δεν μπορώ να βρω...

Να με προσέχεις λέει το τραγούδι

αλλά τώρα πρέπει να το παραφράσουμε,

να αλλάξουμε τον στίχο 

σε...

να προσέχεις τον εαυτό σου

γιατί ακόμα Σ'Αγαπώ!

===

για Εκείνη...