Τα σημάδια...
[το κείμενο αυτό, είναι αφιερωμένο στον Μπαμπά]
'Οπως ίσως έχετε καταλάβει ως σήμερα από τα γραπτά μου, Πιστεύω στον Θεό!
Ως Χημικός, που έχω διδαχθεί την αρχή διατήρησης της μάζας, στο θέμα της Δημιουργίας του Κόσμου, δεν μπορώ να εξηγήσω με επιστημονικό τρόπο αυτή την αρχή (της διατήρησης της μάζας)...
Από κάπου βρέθηκε η ουράνια μάζα που έγινε η Γη. Δεν ξέρω από πού... αλλά δεν ασπάζομαι την θεωρία του Big Bang...
Aκόμα και οι θιασώτες αυτής της θεωρίας...δεν μπορούν να μας εξηγήσουν από πού βρέθηκαν τα στοιχεία/μάζες που κτύπησαν το ένα το άλλο και φτιάχθηκε (ως δια μαγείας) ο Μπλε Πλανήτης μας...
Η Πίστη στον Θεό δεν σχετίζεται όμως μόνο με το πώς φτιάχθηκε ο Κόσμος.
Η Πίστη δεν είναι τόσο ρηχή, τόσο ανώδυνη.
Η Αληθινή Πίστη είναι κάτι ανώτερο, κάτι πιο δυνατό, κάτι πιο Οικουμενικό.
Αύριο συμπληρώνονται 4 χρόνια από την μέρα που ο Αριστοτέλης (ο Μπαμπάς) πέταξε στους Ουρανούς...
Κάθε μέρα όμως, όλα αυτά τα χρόνια τον αισθάνομαι να με κοιτά και να μου χαμογελά, από εκεί Ψηλά!
Στις 17 του Γενάρη, η Ορθοδοξία γιορτάζει την μνήμη του Μέγα Αντωνίου, ο οποίος κοιμήθηκε στις 17 Γενάρη 356, σε ηλικία 105 ετών.
Σε λίγες μέρες...στις 17 του Γενάρη του 2025, με ταπεινότητα και σεβασμό στο Μέγα Αντώνιο, θα του προσευχηθώ.
Ξέρετε, ο Μέγας Αντώνιος είναι ο προστάτης των ψυχικά ασθενών...
Ο προστάτης μου (λόγω της διπολικής μου διαταραχής)...
Και είμαι σίγουρος ότι θα μου στείλει την Ευλογία του από εκεί ψηλά την Παρασκευή 17 Γενάρη 2025...
Όπως, ο Μπαμπάς μού χαμογελά κάθε μέρα...
Αμήν.
Υ.Γ.1 I wish I could have eased dad’s suffering
Υ.Γ.2 Κλείνω μουσικά
Comments
Post a Comment